मैले सपना देखें

अहो, आज याद आयो,
सपनीमा छोरीले बोलाएको देखें । 

नारायण प्रसाद रेग्मी

जगतभञ्ज्याङ–९,चिसापानी, स्याङ्जा

हाल: साउदी अरब

एक्लै श्रीमती विस्तारामा,

टोलाएको देखें ।

उमेरले पचास काटेकी आमा,
सुस्केरा काट्दै ।
बीस लिटरको गाग्री बोकी,
पँधेरामा धाएको देखें ।

साठी नाघेका बुढा बुबा,

लौरो टेकी ।

खेत बारी पाखा-पखेरा,

चहारेको देखें ।

खरबारी र जंगलको हालत उस्तै ।
गाउँलेले रमिता हेरी,
कुरा काटेको देखें ।

अहो ! अब गर्छु काम जोत्छु हलो,
भनी बिउँझी हेर्दा ।
साउदीको एक एकान्त रूमको,
बिस्तारामा पल्टिरहेको देखें ।

सक्दिनथें होला र कमाउन यति,
खनेको भए ती बाँझा खेतबारी ।
विदेशीले आएर यहाँ,
मरुभूमि खनी कैयौं कमाएको देखें ।

गल्फको देश, साउदीको बसाई,
सपनामा देखेको ।
यो यथार्थलाई मैले,
कविताको रुपमा लेखें ।
यो यथार्थलाई मैले,
कविताको रुपमा लेखें ।