मेरो छोरा

नरुनु है मेरो बाबु आमा भनी–भनी
तिम्रो आमा बसेकी छ दिन गनी–गनी

कहिले होला मेरो बाबु तिमीसँग भेट्ने
तिमीलाई सम्झ्यो भने आफ्नै मुटु रेट्ने

फोनमा तिम्रो बोली सुन्दा कस्तो कस्तो हुन्छ
एकान्तमा सम्झँदा त झनै मन रुन्छ

आउनु आमा अत्यार लाग्यो नभन है छोरा
खुशीले त तिम्री आमा कहाँ बसेकी हो र

मजवुरी छ बाबु मलाई परदेशिनु पर्ने
तिम्रै लागि सम्झेर हो मैले यहाँ काम गर्ने

मुटुको प्रत्येक धड्कनमा तिमी धड्की रहा’छौ
कहाँ देखुँ कहिले देखुँ तिमी कत्रो भा’छौ

पर्खी बस बाबु मलाई छिट्टै घर फर्किनेछु
तिमीलाई काखमा समाई धेरै ममता दिनेछु

दीपा शर्मा (लम्साल)
पर्वत कुर्घा (हालः परदेशी भूमिबाट)
(परदेशिन बाध्य आमाको वेदना ओकल्दै)